Het water kent de oudheid van het leven

Mudly keek haar aan en glimlachte. "En ik van jou..." zei hij terug. Hij geeuwde even. Hij keek naar de lucht. Het begon inmiddels donker te worden en dus was het tijd om naar huis te gaan. Hij ging wat rechter zitten maar liet Catharina tegen zich aan en glimlachte. "Zullen we naar huis gaan?" zei hij en glimlachte. Hij wachtte geduldig af op antwoord.

(zal ik hiervoor een topic openen?)

"Is goed,ik ben best wel moe"zei ze tegen hem en glimlachte even. Ze streek over zijn wang en stond toen op. Haar kleren waren toch zo goed als droog en haar haren ook. Ze keek hem aan en liep dan naar de rots waar haar spullenoplagen. Ze nam die en wachte dan op hem.

Mudly trok zijn kleding weer aan en pakte zijn spullen. Hij liep naar Catharina en floot even. Sira kwam aanlopen en Mudly hielp Catharina er op. Hijzelf ging er op zitten en keek haar even aan. Hij ging in galop en liep naar de huizen van de ridders en het volk.