Impa`s hut.

Impa was op Delvine`s rug door het bos gereden tot ze halt had gehouden om een hert te schieten. Ze vond het sneu voor het dier maar zij moest zelf ook eten. Het hert lag op de rug van Delvine toen Impa met haar weer aankwam bij haar hut. Ze deed eerst de deur open en droeg toen het hert naar binnen. Ze legde het dode dier op de tafel en verstijfde toen ze een stem hoorde. ''Aardig hutje heb je hier'' zei de dreigend stem van Dervas achter haar. Langzaam draaide Impa zich om. De man stond in de deuropening van haar slaapkamer. ''Hoe heb je me kunnen vinden'' was het enigste wat Impa uit kon brengen. ''Geruchten meisje, geruchten'' grijnzde Dervas kil. Met grote dreigende stappen liep hij op Impa af en drukte haar tegen de muur. Zijn adem stond naar drank en Impa vermoedde dat hij dronken was. ''Laat me met rust'' zei Impa angstig. Ze had geen wapens bij de hand. Haar pijl en boog lagen op de tafel. Impa slaakte daarna een harde gil. Ruw werd haar mond gesnoerd terwijl Drevas haar in haar nek begon te zoenen en steeds verder omhoog ging.

Ergens liep het zwarte paard Desperado. Hij was op zoek naar Delvine. Maar dan moest zijn baasje hier ook ergens rondlopen. Maar eigenlijk zat hij gewoon in een boom. Hij zat een appel te eten. Maar als iemand hem nodig had hoefde ze maar te gillen. Hij wist niet eens dat er hier iemand woonde. Hij dacht dat het al jaren leegstond dus daarom zat hij eigenlijk in die boom.

Dervas zoende Impa nu volop haar mond. Ze rook nu niet alleen die vieze drank lucht maar ze proefde hem nu ook. Dervas greep Impa vast en smeet haar op haar eigen bed. Hij ging bovenop haar zitten met een been aan elke zijde terwijl hij met zijn handen haar polsen vasthad en strak tegen het bed drukte. Opnieuw slaakte Impa een harde gil waarna ze klap tegen haar gezicht kreeg.

Zodra hij die gil hoorde sprong hij uit de boom. Hij lande hard op de grond maar liep naar de deur en trapte die open. Hij zag daar Dervas en gromde luid. Hij liep naar binnen en nam hem bij zijn kraag. HHij trok hem af Impa en gromde naar hem. Hij trok zijn zwaard en liep naar hem. Hij zette de punt van zijn zwaard op de keel van Dervas en keek hem moordend aan. De deur was toegewaaid dus hij on niet weg. Hij duwde op zijn zwaard zodat Dervas begonte bloeden.

Zodra Dervas van Impa af was sprong ze van het bed en ging ze in een hoekje van de kamer zitten. De tranen stroomde over haar wangen terwijl ze naar Alec en Dervas keek. Haar kleding was een beetje gescheurd omdat Dervas eraan getrokken had. Dervas, die stomdronken was, wankelde achteruit en drukte een hand tegen zijn keel. Daarna probeerde hij Alec te slaan al sloeg hij compleet mis.

Hij gromde hij zat nu vol woede. Hij sloeg de man hard in zijn maag en gaf hem dan een uppercut. Hij sneed met zijn zwaard in zijn gezicht en gromde kwaad. Maar of hij hem dode zou nog wel komen. Hij keek de man aan. "Wel moet ie leven of llaat ik hem sterven"zei hij.
Hij keek even naar Impa en wou naar haar maar eerst moest hij met Dervas afrekenen.

Dervas zakte als ineen van de klappen. Hij schreeuwde het uit toen Alec hem over zijn gezicht sneed. Hij greep Alec bij zijn keel vast en probeerde hem te wurgen. Impa was de kamer uit gevlucht. In de tweede kamer zocht ze naar haar mes. Toen ze die gevonden had rende ze terug naar de slaapkamer. Zonder erbij na te denken stootte ze met een trillende hand het mes in Dervas` rug.

De grip verraste Alec maar wat Impa deed veraste hem nog meer. Dervas zijn grip werd wak. Hij viel ruw neer op de grond met zijn ogen gesloten. Alec trapte hard tegen zijn hoofd en hoorde een krak. Hij hoopte dat het de nek was van Dervas. Zonder na te denken liep hij naar Impa. "Sorry dat ik er niet eerder was ik wist dat ik mee moest gaan,gaat het"vroeg hij aan haar.

Impa had nadat ze het mes in Dervas` rug had gestoken hem er ook weer uit getrokken. Ze liet het bebloede mes op de grond kleteren en ging tegen de muur aanzitten. Ze schokte nog een beetje na en haar wangen waren nat. Ze keek Alec pas aan toen hij wat tegen haar zei. ''Het geeft niet'' zei ze zachtjes, bijna fluisterend.

Hij keek haar aan en voelde zich schuldig. Hij droogde haar tranen met zijn warme handen veegde hij die weg van haar wangen. Toen sloeg hij zijn armen om haar heen en zuchte even diep. Zelf rolde er bij hem ook enkele tranen maar dat waren er niet zoveel als de hare. "Wat heeft hij gedaan"zei hij

Impa legde haar handen op Alec`s rug en legde haar hoofd op zijn schouder. ''Hij heeft me alleen gezoend en geslagen'' zei ze zachtjes tegen hem. Ze was blij dat Alec binnen was gekomen voordat Dervas iets ergers bij haar had kunnen doen.

Even balde hij zijn vuisten maar kalmeerde weer. "Nu doet hij dat bij niemand meer,wees maar blij dat ik in de boom zat"zei hij en lachte eventjes. Hij keek naar buiten en merkte op dat het begon te regenen. Hij liet haar los en keek haar kalm aan. Hij keek naar Dervas en liep naar hem toe opende de deur en sleepte hem naar de bomen daar dropte hij hem. De roofdieren aten hem wel op. Toen liep hij weer naar binnen en schudde zijn haar even uit.

Impa was intussen weer op gestaan. Ze keek even naar Alec. ''Ik ga me even verkleden'' zei ze zacht. De mouwen van haar jurk hingen halverwege haar schouders doordat Dervas er zo aan had getrokken. De mouwen waar zelfs compleet gescheurd. Impa liep naar een kist die bij het voeteneind van haar bed stond en opende die om er een andere jurk uit te halen.

Hij keek haar aan en besloot maar op het bed te gaan zitten. Hij keek naar de grond en dan naar zijn handen die een lichtbruine tint hadden. Hij geeuwde even en keek nog steeds naar de grond. Hij legde zich even languit op het bed en sloot zijn ogen voor een korte tijd. Hij tikte let zijn vingers tegen het hout van het bed.

Impa pakte een andere jurk en deed de kist weer dicht. Ze keek even naar Alec. Daarna maakte ze haar kapotte jurk los en liet hem van haar lichaam glijden. Ze stapte eruit en deed de andere jurk aan. Ze maakte die weer vast en raapte de kapotte jurk op van de grond. Ze legde hem over de deksel van de kist. Ze boog zich aan de andere kant van het bed even over Alec heen zodat haar haren deels over zijn gezicht vielen en gaf hem even een kus op zijn mond.

Hij hield zijn ogen maar gesloten toen hij de kus voelde en kuste haar mee. Speels trok hji haar op het bed en legde zijn hand op haar wang. Na de kus keek hij haar aan met een glimlach. Hij keek haar aan met een warme blik die hij elaan voor haar had.

Impa voelde hoe ze op het bed werd getrokken door Alec. Ze opende haar ogen en keek recht in de helderblauwe ogen van hem. Ze glimlachte zachtjes terug en smolt bijna bij zijn warme blik. Ze legde haar hoofd op zijn borstkas en luisterde naar zijn ademhaling en zijn hartslag.

Hij keek haar even aan en glimlachte eventjes. Zijn hartslag sloeg wat sneller dan normaal.
Hij streek even over haar haar en keek wat moe voorzich uit. Twee gevechten op een dag en met dezelfde dat doet niemand me na dacht hij. Hij legde zijn arm op haar rug en keek haar even aan.

Impa sloot haar ogen even. Alec gaf haar het gevoel van veilligheid. Zolang hij bij haar was had ze het gevoel dat hen niks kon overkomen. Ze was zo blij dat ze hem ontmoet had. Zonder hem was ze zeker weten in de handen gevallen van Dervas. Impa rilde even bij de gedachte eraan.

Hij zelf sloot zijn ogen ook. Zijn adem was warm,niet koud zoals vroeger. Buiten hoorde hij het getik van de regen buiten. "Normaal moest ik nu in het kasteel zijn,maar ik blijf wel hier als je het goed vind"zei hij tegen haar. Hij keek haar poeslief aan en glimlachte.

(Sorry, ik was eten)

Impa keek Alec aan. ''Natuurlijk vind ik dat goed. Maar krijg jij daar dan geen gedonder mee?'' vroeg ze. Ze ging op handen en knieen zitten. Haar handen had ze naast Alec`s hoofd geplaats. Ze gaf hem een kus op zijn lippen en streek wat haren achter haar oor.

"Dat boeit me nu eigenlijk niets,zolang ik maar bij jou ben"zei hij na de kus. Hij keek haar aan en glimlachte even. "En als ze mij gedonder geven dan heb ik maar pech"zei hij. "Mij straffen doen ze niet want dan treed ik af"zei hij tegen haar.

Impa glimlachte even zacht terug. Daarna ging ze naast Alec liggen met een arm onder haar hoofd. Ze bleef hem zo een tijdje aankijken terwijl het buiten langzaamerhand donkerder werd. Als ze heel eerlijk was vond ze het totaal niet erg als Alec hier zou blijven slapen vanacht omdat het nu wat te donker was om terug te rijden.

Hij keek haar aan en legde zijn arm op haar heup. "Ik zou voor jou zelfs mijn titel als prins afstaan"zei hij tegen haar. Hij keek haar kalm aan met een schittering in zijn ogen. Hij sprak de waarheid tegen haar anders zou het toch maar uitdraaien op niets en dat wou hij niet.

Impa sloeg haar ogen even neer en glimlachte zacht. Dat was een erg groot offer. Ze gaf hem even een kus op zijn wang. Daarna sloot ze haar ogen. Nu pas voelde Impa hoe moe ze was. Het was dan ook een zware dag geweest. Ze luisterde naar het ritmische ademhalen van Alec.