De dood herdenken van een trouwe vriend

Asuka was een paar dagen geledeen trouwe vriend verloren, en ze keek dan ook even in het rond. "Amfilia, waarom bleef je niet bij me? Waarom?" Mompelde Asuka tegen zichzelf, en ze sloag dan haar vuist in de boom naast haar. Niets kon haar nog schelen, en wat er ook ging gebeuren ze mochten haar van deze wereld veroveren. Even bleef ze stilstaan, maar daarna liep ze gewoon weer verder. Haar plichten als ridder die ze vandaag moest doen deed ze niet, aangezien ze zonder haar trouwe vriend niets was. Enkel een doorn in het oog voor velen, en dat zou ze dan ook gewoon vermijden. Haar trouwe vriend was vermoord door iets of iemand, maar als ze het ooit te weten komt dan zullen ze pas weten wie ze echt was. Haar naam veranderde ze meteen in de zwarte ridder, en ze zou hoe dan ook niet meer onder de mensen komen tenzij het nodig is. Haar levenstijl ging ze ook veranderen, en ze zou een grot of iets anders zoeken om in te leven. Dit was haar besluit geweest, en dit had ze al heel lang in gedachten. Stelen van de rijken en delen met de armen, maar ook zal ze wraak nemen op de dood van haar trouwe vriend.

Verderop was licht hoef getrappel te horen, het werden langzaam aan snelle galloperende hoeven en een grijs paard met zwarte manen gallopeerde op Asuka af. Een zwarte schim met een kap op, zat op het paard en toen ze langs Asuka reden pakte de schim Asuka vast en tilde haar voor hem op zijn paard.

Judai hield de teugels nu met één hand vast en liet Torn Stride nog steeds in hetzelfde tempo galloperen. Met de andere hand deed hij zijn kap af en hij keek Asuka aan. ''boe'' zei hij droogjes en grijnsde even lichtjes. Judai keek even achter zich en snoof. Hij sloot voor kort zijn ogen en Torn Stride zijn pas werd groter en sneller. Judai opende zijn ogen weer en keek voor zich uit.

Asuka hoorde plots hoefgetrappel, en ze wist niet wie het was. Net als ze wilde omkijken zag ze dat de hengst naast haar liep, maar ook werd ze opeens opgetild. Voor kort slaakte ze een klein gilletje, en ze keek dan naar de man. Ze merkte niet veel later dat hij zijn kap aftrok, en ze keek hem dan vrolijk aan. Nouja ze probeerde vrolijk te kijken, maargoed ze plaatste haar hoofd tegen zijn borst aan. "Judai doe me zo niet schrikken." Zei Asuka dan zachtjes tegen hem, en ze gaf hem dan een kusje op zijn wang.

Judai keek even naar Asuka en glimlachtte lichtjes. Al bleef die glimlach niet lang hangen. Achter hem was geroep te horen en stampende paarden hoeven. Judai keek weer achter zich en snoof. Hij voelde ineens iets tegen zijn borst en zag dat het Asuka was. Hij hoorde haar woorden en dacht dat hij moest grinnikten toch liet hij dat niet gebeuren. ''het moest wel, dit woud zit ineens vol met vreemde mensen. Ze vielen me plots aan en dreigde Torn Stride van me af te nemen, dat liet ik uiteraard niet gebeuren maar ze geven niet snel op'' zei Judai. Het geroep werd luider en Judai slikte even. Hij sloot zijn ogen weer en haalde diep adem. Kom op Jongen, we laten ons niet verslaan door die gasten. zei Judai in gedachten tegen Torn Stride en het paard maakte zijn pas nog wat sneller.

Asuka keek naar hem, en ze hoorde dan zijn woorden. Ze bleef gewoon tegen zijn borst aanzitten, maar toch voelde het zo goed om weer dicht bij hem te kunnen zijn. "Afmilia is er niet meer Judai." Zei Asuka dan zachtjes tegen hem, maar toch had ze Amfilia beloofd geen tranen te laten om haar. Alleen dat was wat moeilijker dan ze had gedacht, en er viel een paar tranen van haar wangen naar beneden. Ze merkte plots dat de hengst sneller ging, en ze keek dan naar Judai. Ze bleef gewoon zo tegen hem aanzitten, en ze sloot dan ook haar ogen.

Judai keek strak voor zich uit. Hij vond het fijn dat Asuka bij hem was maar dit was niet echt het juiste moment om knus tegen elkaar aan te gaan zitten. Judai hoorde ineens de woorden van Asuka en zijn ogen werden groot. ''wat?!'' zei hij verbaasd en geschokt. Hij slikte even want hij kon de merrie zich nog goed herinneren. ''hoe is dat gebeurd?'' vroeg hij lichtjes nijdig. ''ach laat maar dit is niet het moment'' snoof hij. Hij hoorde het geroep nog luider worden en voor hem zag hij een wat lager hangende tak. Die kon hij prima vast grijpen als hij dat wou. Hij liet met zijn andere hand de teugels ook los en sloeg een arm om Asuka heen. Hij drukte Asuka dicht tegen zich en toen ze de tak naderde pakte hij die vast. Hij trok zich omhoog terwijl hij Asuka nog vast had en ging met veel moeite op de tak zitten. Het was een dikke en stevige tak dus door krakken hoefden ze niet voor te vrezen. Hij zette Asuka naast zich neer en hij keek naar Torn Stride. Rij naar een veilige plek, kom pas als ik je weer roep mijn vriend zei Judai in gedachten en kort daarna reed een groep schreeuwende mannen onder hen door.

Asuka bleef zo tegen hem zitten, en ze keek em dan aan. Ze luisterde naar zijn woorden, en ze sloot haar ogen dan ook gewoon. Voor kort dacht ze heel even na, en gelukkig had ze haar pijlen + boog ook mee. Ze keek Judai kort aan, en plots voelde ze zijn arm om haar heen. Ze sloot haar ogen weer voor een korte tijd, en ze keek hem dan met een glimlach aan. Asuka hield haar boog vast, en ze keek dan naar Judai. "Als je wilt kan ik zo één van hen neerhalen Judai. Je hebt me niet alleen zwaardvechten geleerd weet je nog?" Vroeg Asuka dan aan hem, en ze gaf hem kort een kusje op zijn wang.

Judai keek naar beneden en volgde de mannen met zijn ogen. ''ik weet het, en het zal niet nodig zijn. Mijn vriend zal het wel redden, ik heb hem immers zelf getraind en hij is een sterk paard'' zei Judai. Hij voelde toen het kusje op zijn wang en hij keek haar even aan. Normaal gesproken zou hij een glimlach laten zien maar dit keer kwam die niet tevoorschijn, hij was nog steeds wat nijdig door het feit dat Amfilia dood was. Hij had de merrie zelf ook heel goed gekent en hij zuchtte eens diep. Nadat de mannen in de verte waren verdwenen pakte hij Asuka vast en sprong hij naar beneden. Hij landde rustig op de grond en zetten Asuka ook op de grond neer.

Asuka keek hem rustig aan, en ze liet dan haar pijl en boog weer zakken. "Goed dan." Zei ze dan met een glimlachje tegen hem, maar dan keek ze gewoon naar de hemel. Daar waar haar geliefde merrie zat, en ze zucht heel even diep. "Judai Amfilia heeft vertelt dat we niet mogen treuren om haar en dat heb ik haar dan ook belooft niet te doen. Ookal doet het mij zoveel pijn in het hart dat ze er niet meer is." Zei Asuka dan zachtjes tegen hem, en ze voelde dan zijn armen weer om haar heen. Ze keek hem gewoon kalm aan, en ze plaatste haar hand tegen zijn wang aan. Dit keer gaf ze hem een kus op zijn lippen, en ze bleef hem kalm aankijken in de ogen.

Judai keek naar haar en luisterde naar haar woorden. ''hmm oke dan..'' zei hij alleen maar en wat afwezig. Hij voelde haar hand tegen zijn wang en kort daarna haar lippen op de zijne. Hij gaf haar een kus terug en liet haar los. Hij ging tegen een boom aan staan en zakte langzaam aan naar beneden waardoor hij uiteindelijk tegen de boom aan zat. Hij voelde zijn achterhoofd tegen de boom aan en hij sloot voor even zijn ogen. Hij hoopte dat Torn Stride niet al te lang weg zou blijven, al had Judai zelf gezegt tegen zijn paard dat hij hem zou roepen.

Asuka keek hem aan, en ze merkte dan dat hij tegen de boom ging staan. Ze volgde hem met haar blik, waarna ze dan even in het rond keek. Daarna besloot ze om op de tak in de boom te gaan zitten, en ze keek heel even kort naar beneden. Haar herinneringen met hem waren zo speciaal dat ze vaak aan hem had gedacht, en ze voelde dan even hoe haar hart wat sneller begon te slaan. Ze schud kort haar hoofd heen en weer, waarna ze dan haar ogen voor een tijdje sluit.

Judai zat nog steeds tegen de boom aan met zijn ogen gesloten. Hij vond het fijn dat Asuka weer bij hem in de buurt was. Hij had zolang naar haar gezocht, toch stonden zijn gedachten er niet naar om zijn liefde te tonen aan haar. Alsof iets hem nog tegen hield. Hij haalde eens diep adem en opende voor even zijn ogen. Hij zag Asuka ineens niet meer en hij ging wat rechter zitten. Hij keek verbaasd in het rond en zag Asuka toen boven hem zitten op een tak. Hij haalde opgelucht adem en hij ging weer in een ontspannen houding tegen de boom zitten terwijl hij zijn ogen weer sloot.

Asuka dacht na over vanalles, en ze moest hoe dan ook wraak nemen op haar merrie. Maargoed hoe kon ze nu nog verder zonder haar, aangezien ze altijd al samen waren gebleven. Ze keek naar de hemel, en nu kon ze het echt niet meer ophouden. Tranen liepen langs haar wangen naar beneden, en ze wist even niet wat ze moest doen. Even keek ze naar beneden, en ze blijft gewoon op de tak zitten. Niet veel later hoorde ze in de verte hoefgetrappel, en ze veegde haar tranen dan gewoon weg. Ze stond nu recht op de tak, en dat deed ze om te zien wie er aankwam.

Judai keek weer even omhoog naar Asuka en zag dat er tranen over haar wangen liepen. Hij stond op en wou naar haar toe gaan tot dat hij ook hoef getrappel hoorde. Hij keek in de richting vanwaar het vandaag kwam en wachtte af. Het kon Torn Stride zijn, maar het kon ook die groep weer zijn. Hij pakte het handvat vast van zijn zwaard dat op zijn rug hing. Hij droeg het op zijn rug omdat het een groot, breed en sterk zwaard was. Natuurlijk had hij ook nog twee messen bij zich. Maar meestal greep hij altijd meteen naar zijn zwaard.

Hunter galopeerde zo snel als hij kon door de bossen. Aigaithis hield de teugels stevig vast en keek even achterom. Hij werd gevolgd door een hoorde ridders. ''Altijd als je er geen tijd voor hebt'' gromde hij zacht. Hij richtte zich weer op de weg voor zich. Ineens zag hij in de verte twee figuren. Hij kon nietgoed zien wie het waren maar veel keus had hij niet dan erlangs te rijden. Pas toen Aigaithis dichterbij kwam zag hij dat het Asuka en Judai waren. ''Waarom die twee?'' vroeg Aigaithis tegen de hemel. Hij had geen tijd om om te keren, niet met die gekken achter zich aan. Aigaithis had zo snel weggemoeten dat zijn handen en polsen nog steeds onder het bloed zaten.

Asuka keek naar de persoon die afkwam, en ze herkende hem meteen. Ze sprong van de tak af, en ze bleef gewoon kalm staan. Ze zag dan pas dat er ridders achter hem aan zaten, en ze sloeg haar hand voor zijn hoofd. Ze zou hem gewoon weer helpen, en ze keek dan naar Aigaithis met een korte glimlach. Toch hoopte ze niet dat ze hierdoor in problemen zou komen, en ze keek dan naar de ridders achter hem. Even keek ze naar Judai, en ze zucht dan ook heel even kort.

Judai keek naar de ruiter die er aan kwam en herkende Aigaithis dan ook vrij snel. ''nee toch..'' mompelde hij en snoof. Hij liet het handvat van zijn zwaard los en liet het zwaard weer rustig op zijn rug hangen. Hij keek even naar Asuka en daarna weer naar Aigaithis waarna hij de ridders achter hem zag en snoof. ''is hij problemen aan het zoeken ofzo'' zei Judai droog en hij keek even scherp richting Aigaithis. Het leek erop dat Asuka hem wel zou gaan helpen maar Judai dacht daar nog niet aan. Hij vertrouwde Aigaithis nog steeds niet.

Asuka keek Judai aan, en ze nam dan zijn hand even vast. "Judai ik moet hem wel helpen hij heeft mijn leven gered." Zei Asuka dan tegen hem, en ze gaf hem een kusje op de wang. Toch wilde ze niet dat hij boos werd op haar, en ze keek dan in de richting van de ridders. Ok, Aigaithis was een huurmoordenaar, maar toch had hij haar gered en dat zou ze dan ook in eer houden om hem weer te helpen.

Een van de ridders reed snel op Aigaithis in. Hij trapte hem van Hunter af. Aigaithis rolde over de grond heen maar kwam snel weer overeind. Hij greep naar zijn zwaard en bleef staan. De ridders die achter hem aanzaten sprongen van hun paarden. ''Eindelijk, jongens wij kunnen promotie verwachten voor het arresteren van een van de gevaarlijkste huurmoordenaars in vijf jaar'' grijnzde een van hen. Aigaithis lette nu niet meer op Asuka of Judai maar concenteerde zich voledig op de ridders.

Asuka beet op haar onderlip, en ze wist niet wat ze moest doen. Ze wilde hem wel helpen, maar dat zou problemen zijn voor haar. Niet dat ze het al niet eerder had gedaan, maargoed ze bleef nog even toekijken naar Aigaithis. Ze nam Judai zijn hand iets steviger vast, en ze ging dichter bij hem staan.

Judai keek toe en hoorde de woorden van de ridders. ''Wat?! die huurmoordenaar is jou vriend?!'' riep Judai verbaasd naar Asuka en hij voelde hoe ze zijn hand steviger vast pakte. Judai keek weer richting Aigaithis. ''hoe kan je vrienden zijn met zo'n iemand..'' gromde Judai en hij pakte het handvat van zijn zwaard vast. Hij trok Asuka mee naar achteren één schaduw in zodat ze minder zichtbaar waren.

Asuka keek hem aan, en dan naar de grond. Ze wist niet wat ze hierop moest zeggen, en ze zucht heel even diep. "Ja hij is een vriend, en hij heeft me toevallig bij de rivier wel gered van een man." Zei Asuka dan zachtjes tegen hem, ze wist niet meer wat ze moest doen. Daarna werd ze plots naar achteren getrokken, en ze keek Judai dan aan in de ogen. "Het spijt me dat ik het verzweeg Judai." Zei ze dan zachtjes tegen hem, en ze keek dan maar naar de grond.

Aigaithis kee even snel om naar Asuka. Van haar hoefde hij kennelijk geen hulp te verwachten. Ongelofelijk, ndat hij haar wel had gered. Dat ging ook tegen zijn princiepes als moordenaar in maar toch had hij haar gered. Diep binnenin hem voelde Aigaithis een steek van jaloerzie vanwege die Judai. Hij deed een stap opzij toen de eerste ridder zijn zwaard met veel kracht naar voren stootte. Daarna boorde Aigaithis zijn eigen zwaard dwars door de buik van de ridder.

Saia had Aigaithis voorbij zien razen gevolgd door een stel ridders. Haar eerst zo verbaasde blik werd nu kwaad en geirriteerd. Ze sprrode Ruby aan en de hengst rende in volle galop achter de andere aan. Ze zag dat Aigaithis van Hunter af was getrapt. Ze reed door tot ze tussen Aigaithis en de andere ridders instond. Ze was te laat om hen allemaal in leven te houden. Aigaithis had een van hen al gedood. Haar blauwe ogen keken hem nijdig aan. ''Aigaithis Alexanderos Dimitri Demar. Wat denk jij dat je aan het doen bent?'' zei ze al even nijdig als haar blik. Ze keek nu naar de ridders. Haar ijskoude blik deed hen even twijfelend achteruit stappen. Vandaar dat Saia wel eens ijskoningin achter haar rug om werd genoemd.

Asuka beet op haar onderlip, en ze keek dan naar Aigaithis vanachter de hoek. Ze nam zonder te twijfelen haar boog, waarna ze dan één van de ridders raakte met haar pijl. Het kon haar even niet schelen dat ze de eed weer overtrad, aangezien hij haar gered had. Ze kon het gewoon niet laten dat hij gewond werd, en dus schoot ze weer een pijl op de ridders af.