Rusten aan het meer

Melissa kwam rustig aangalloperen en Witnait schudde mt haar hoofd. Melissa liet de witte merrie stoppen en steeg af. "Hier kunnen we wat rusten" zei zeustig en gaf de merrie een klopje. Ze ging zitten en keek rustig naar het water. Soms dacht ze aan die ene jongen waarvan ze de nam niet wist. Witnait ging wat grazen en dronk af en toe even uit het meer. Zijzelf dacht aan wat hengsten die ze nu al had gezien.

Sira, het paard van Mudly, rende in een galop langs een rivier. Ze waren al een tijd niet meer naar buiten geweest omdat ze wat hadden gedaan in het kasteel. Mudly voelde de wind door zijn haren en glimlachte. Hij zag het meer naderen en draaide naar links. Hij liet Sira stoppen en steeg af. Hij klopte op de hals van Sira en glimlachte. "Pak maar wat te drinken...." zei hij en keek rond. Ineens zag hij een meisje zitten en glimlachte wat. Hij liep er op af en ging naast haar zitten. "Ook aan het paardrijden..." vroeg hij om maar een gesprek te beginnen.