Aigaithis????

Asuka liep wat in het rond opzoek naar Aigaithis, en ze keek dan ook om haar heen. Ze floot heel even op haar vingers, en haar trouwe merrie kwam aanlopen. Deze hinnikte heel erg luid, en ze grinnikt dan ook even om haar merrie. Toch was ze erg alert op gevaar, en ze hoopte dat Aigaithis hier in de buurt was. Ze wilde hem namelijk nog een keer zien, en dus sloot ze haar ogen heel even kort. Niet alleen had ze zwaardvechten geleerd, maar ook naar het luisteren van de omgeving.

Aigaithis zat op een rots bij de rivier. Hij had zijn laarzen uit en enkel zijn voeten waren onder water. Aigaithis staarde naar de rimpels in het water die veroorzaakt werden door hem. Hij voelde zich zo verward de laatste tijd. Inmiddels kon hij niet ontkennen dat hij gevoelens had voor Crewle maar ook voor Millie. En dan zat hij nog met Asuka in zijn gedachte. Hij moest steeds weer opnieuw terug denken aan wat er was gebeurdt in het steegje. Aigavlov kwam aanvliegen en de havik ging even op Aigaithis` schouder zitten. ''Nu niet Aigaivlov'' zei Aigaithis zachtjes tegen de havik die met zijn snavel aan Aigaithis` haar begon te plukken. Dat deed hij altijd als hij iets van hem wou.

Asuka liep nog steeds rond in de buurt van de rivier, en ze keek dan naar de hemel. Ze hoorde enkel de stroming van de rivier, maar voor de rest was er hier niets. Ze zucht heel even diep, en ze ging dan bij de sterkste stroming van de rivier staan. Even keek ze daar in het rond, en ze ging dan maar gewoon neerzitten. Haar gedachten zaten bij alles wat er de laatste tijd gebeurd was, maar vooral om het feit dat ze hem niet kon vergeten. Alweer slaakt ze een diepe zucht, en ze hoorde dan plots iets achter haar. "Zozo dame wat doe jij hier zo alleen." Zei een stem tegen haar, waarna ze dan vluchtig opstond en haar zwaard op de persoon gericht had. "Wat moet je?" Riep ze woedend tegen de man, en ze hield haar zwaard naar hem gericht.

De man grijnzde enkel kil. ''Dit is een gevaarlijke plek voor dames weet je. Er zouden hier best dieven kunnen rondsluipen'' zei hij met een valse grijns. Hij pakte ongezien een dolk. Net toen de man Asuka wou neersteken vloog er een andere dolk door de lucht die zich in de buik van de man boorde. Op het heft stonden de letters A. D. gekerfd. A. D. van Aigaithis Demar. Aigaithis was toch maar met Aigavlov meegegaan. De havik had namelijk wel gezien dat Asuka en een vreemde man hier stonden. Op blote voeten rende Aigaithis door het gras naar Asuka en ging beschermend voor haar staan met zijn zwaard in positie. De man vloekte en trok de dolk uit zijn buik. Hij sloeg Aigaithis in zijn maag zodat die de rivier in viel al trok Aigaithis de man met zich mee. In zijn val wist Aigaithis de man zijn keel door te snijden. Hij liet het dode lichaam los die daarna werd meegesleurd door de stroming. Aigaithis greep naar de dolk waar hij eerder de man mee in zijn maag had gestoken en plantte die in de grond aan de kant om hem houvast te bieden. Aigaivlov vloog naar Aigaithis toe en met behulp van de havik klom Aigaithis weer op de kant. Helemaal doorweekt bleef hij op handen en knieen even uithijgen.

Asuka keek even achter haar, en ze wist niet wat doen. Haar merrie kon haar niet helpen, want madam was weer gaan rondsnuffelen. Opeens zag Asuka een dolk vliegen, en ze schrok er wel heel even van. Niet veel later zag ze een havik, en deze werd gevolgd door Aigaithis. Asuka merkte dat Aigaithis haar beschermde, en ze deed haar zwaard dan weer naar beneden. Ze keek toe hoe Aigaithis het voor haar opnam, maar toch wist ze niet waarom hij het deed. Kort daarna merkte ze dat beide mannen in het water vielen, en net als ze erachterna wilde gaan zag ze dat hij weer aan de kant kwam met behulp van de havik. Vluchtig rende ze naar hem toe, en ze keek hem dan diep in de ogen aan. "Uhm dankje voor de hulp." Zei Asuka dan zachtjes tegen hem, en ze keek dan kort in het rond. "Uhm ik wil je eigenlijk al een tijdje wat vertellen, maar ondanks dat ze mij gevraagd hadden om hun diensten te doen kon dat niet." Vervolgde ze dan haar woorden, en ze slikte dan ook heel even kort. "Ik ben al een tijdje verliefd op je." Zei ze daarna tegen hem, en ze stond dan op. Ze ging een eindje van hem staan, waarna ze dan naar haar merrie floot. Deze kwam als de bliksem naar haar toe, en ze duwde haar neus tegen Asuka aan.

''Maakt niet uit. Je zou hetzelfde voor mij gedaan hebben'' zei Aigaithis terwijl hij weer opstond. Hij pakte zijn natte rode haren en legde ze over zijn schouder. Hij kneep zoveel mogelijk water eruit. Als zijn haar nat was reikte het zelf tot voorbij zijn knieholtes. Hij keek Asuka echter verbaasd aan toen ze zij dat ze verliefd op hem was. Zijn zilvergrijze irissen keken haar even aan. ''Je realiseert je hopelijk wel dat je verliefd bent op een moordenaar'' begon hij.

Asuka bleef naar haar merrie kijken, en ze zucht heel even diep. Ze luisterde naar zijn woorden, maar ze bleef gewoon zo staan. "Het maakt mij niet uit wat je bent, en ze denken trouwens dat je me gered hebt van de man in de steeg." Zei Asuka dan tegen hem, waarna ze even op haar onderlip beet. Het kon haar niet schelen wat hij was, aangezien ze haar hart gewoon volgde. Natuurlijk respecteerde ze zijn keuze wel, en dan zal ze wel verder gaan zoeken. Amfilia keek beide even aan, en ze hinnikte dan ook even luid. Asuka dacht heel even kort na, en daarna liep ze vluchtig op hem af. Ze drukte een kus op zijn lippen, en ze wilde dan weer naar haar merrie stappen.

Aigaithis luisterde naar Asuka`s woorden. Ze moest wel begrijpen dat als hij dan weer een moord pleegde zij hem wel moest tegen houden. Dat was ze verplicht als ridder. Aigaithis voelde niet veel later Asuka`s lippen op de zijne. Toen ze weer naar haar merrie wou lopen hield Aigaithis haar tegen door haar pols vast te pakken. Hij keek Asuka recht aan. ''Ik geef veel om je Asuka, dat zal ik ook niet ontkennen. Maar ik kan dit niet doen'' zei hij zacht tegen haar.

Asuka keek hem niet aan, en ze keek dan naar de grond. Ze merkte dat hij haar vasthield bij haar pols, waarna ze dan haar blik even kort op hem gericht had. "Het kan me niet schelen wat je bent, tenslotte heb ik zelfs de eed al voor een deeltje verbroken door een leugen te vertellen." Zei Asuka dan tegen hem, en ze keek dan naar haar merrie. Verder wist ze niet wat zeggen, en ze beet weer op haar onderlip.

Aigaithis sloot even zijn ogen en zuchtte zachtjes. Daarna keek hij Asuka weer aan. ''Nee dat is het niet. Kijk het zit namelijk zo. Ik ben ook verliefd op jou, maar naast jou ook nog op twee andere. En ik kan niet goed kiezen'' zei hij. De laatste zin sprak Aigaithis zacht uit. Zijn gedachten gingen weer even naar Crewle en Millie. Maar tegelijkertijd ook naar Saia. Met haar had hij ook nog problemen/

Asuka keek hem weer aan, en ze luisterde dan naar zijn woorden. Ze bleef hem gewoon aankijken, en al die tijd dat hij sprak zweeg ze gewoon. "Dan respecteer ik de keuze die je zal maken, en je verder niet in de weglopen." Zei Asuka dan zachtjes tegen hem, en ze keek even kort in het rond. Ze merkte dat Amfilia onrustig werd, en dus keek deze erg oplettend in het rond. Algauw rende de merrie gewoon weg, en Asuka keek deze gewoon na. "Je moest eens weten wat ik heb moeten doorstaan om...." Zei ze dan zonder haar woorden verder uit te spreken, aangezien ze dankzij de legendarische zwarte ridder nog niet werd opgehangen. Ze keek dan naar de grond, en ze zucht heel even diep. Daarna omhelsde ze hem gewoon, en ze bleef zo een tijdje bij hem staan.

''je zou die tijd juist moeten vergeten Asuka'' zei een jongens stem ineens. Een breed geschouderde en lange jongen kwam tussen de bosjes tevoorschijn en liep het gras op. Hij had een kap op, die ver over zijn gezicht hing zodat je die niet kon zien. Alleen de mond was zichtbaar en een licht grijnsje was daar op te zien. De jongen bracht zijn handen naar zijn kap en hij schoof zijn kap iets naar achteren. Nu was zijn gezicht ook te zien en Judai keek met zijn gouden ogen naar Asuka en de jongen. De gouden ogen van Judai waren ook echt goud, er was geen enkel sprankje van een zwarte pupil te bekennen en twee bruine slordige lokken hingen langs zijn gezicht. Een lichtte prikkeling van jaloezie brandde in zijn borst bij het zien van Asuka en de jongen zo samen, maar hij liet dit uiteraard niet merken. Na een lange tijd had hij Asuka eindelijk weer gevonden, zij was diegene die hij zwaardvechten had geleerd, en had gered van de dood.

Asuka schrok even bij het horen van de belangrijke stem, een stem die ze uit duizende kende. Ze liet Aigaithis dan weer los, en ze keek naar de man met de kap op zijn hoofd. Een vlaag van vreugde ging door haar lichaam heen, en ze wist even niet wat ze zag. Daarna keek ze heel even naar Aigaithis, en vervolgens liep ze op haar redder af. Ze vloog hem om de hals, en ze omhelsde hem dan heel even. "I-ik heb je al zolang niet meer gezien. Waar was je? Waarom ben je weg gegaan?" Zei Asuka dan zacht tegen hem, en ze bleef zo om zijn hals hangen.

Aigaithis voelde Asuka`s omhelzing. Hij legde zijn armen even om haar middel heen. ''Het spijt'' zei hij zacht in haar oor. Hij keek even op toen hij een andere stem hoorde. Zijn zilvergrijze ogen staarde naar de vreemde jongen die uit de bosjes was verschenen. Aigavlov kwam aangevlogen en de havik ging op Aigaithis` schouder zitten. ''Aigavlov, vlieg en observeer'' zei hij zacht tegen de havik zonder zij blik van de jongen af te wenden. Aigavlov vloog daarna weer weg. Aigaithis schatte de jongen ouder in dan hem. Een jaar of 27 misschien wel al 28. Schijnbaar leek Asuka hem te herkennen. Maar dat was niet Aigaithis grootste zorg. Deze jongen zag eruit als een ridder. En dat was niet goed voor een huurmoordenaar als hij.

Judai zijn ogen stonden nu helemaal op Asuka gericht, al hield hij de jongen nog wel in de gaten met zijn gehoor. Judai lachtte even toen Asuka hem om de hals vloog en luisterde naar haar woorden. ''Dat zou ik best willen vertellen, maar wie is hij?'' vroeg Judai en hij knikte richting de jongen. Voordat Judai zichzelf voor zou stellen wou hij eerst weten wie de onbekende jongen was. Judai zijn ogen gleden even over de jongen heen. Het fel rode haar wat hij had viel nogal op, ook leek hij nog jong, jonger dan Asuka zelfs. Judai keek Asuka voor kort weer aan en glimlachtte even. Hij was blij haar weer te zien, en voorlopig zou hij hier niet zomaar weer weg gaan aangezien Asuka hier ook was.

Asuka keek hem aan, en ze liet hem gewoon niet los. "Blijf bij me voor altijd." Zei Asuka zacht tegen hem, en ze keek dan om naar Aigaithis. "Hij is een vriend die ik geholpen heb en hij heeft mij geholpen door mij te redden." Zei Asuka dan zachtjes tegen hem, en ze keek Judai recht in de ogen aan. Ze liet hem dan na een tijdje los, en ze keek beide jongens aan. Even stond ze voor een groot raadsel, maar toch wist ze dat Aigaithis niet voor haar zou kiezen. Nouja dat was haar gedacht dan ook, en ze keek dan weer naar haar redder.

''Aigaithis Demar'' sprak Aigaithis duidelijk toen de voor hem onbekende jongen aan Asuka vroeg wie hij was. Vanuit zijn ooghoeken zag hij de havik terug komen. Aigaithis stak zijn arm uit en de havik landde. Vreemd genoeg had hij niks bij zich. Dat kon enkel maar een ding betekenen. ''Goed gedaan, Aigavlov'' mompelde hij en gaf de havik een stuk rauw vlees. Daarna floot Aigaithis een keer hard en schel op zijn vingers. Niet veel later kwam een grote sterke zwarte hengst aangegalopeerd en stopte bij Aigaithis.

Judai keek naar Asuka en glimlachtte even licht. ''die fout zal ik niet nog eens maken'' sprak hij rustig tegen haar. Hij richtte zijn blik toen weer even op de jongen en merkte dat die zich voorstelde. Ondanks dat de jongen zich gewoon voorstelde vertrouwde Judai hem niet helemaal. Judai voelde dat Asuka hem los liet en hij stond nu recht tegenover de onbekende jongen. ''Judai Haou'' stelde Judai zich voor aan de jongen en knikte één keer. Hij had er expres niet bij gezegt dat hij een ridder was. Meestal deden ridders dat namelijk automatisch maar Judai had de jongen nog niet in zijn vertrouwen genomen en dus zweeg hij verder over het feit dat hij een ridder was. Hij volgde de bewegingen van de jongen die Aigaithis scheen te heten met zijn ogen en hoorde de schelle fluit. Snel daarna stond er een zwart paard bij Aigaithis en Judai snoof even onhoorbaar. Hij sloot voor kort zijn ogen en je hoorde stevige galloperende hoeven aankomen. Ineens sprong er een grijs en groot gespierd paard met zwarte manen over de bosjes heen en landde bij Judai. Judai opende zijn ogen en keek richting het al op gezadelde paard. ''fijn dat je er bent'' sprak Judai tegen het paard en de hengst snoof een keer. Het leek net of Judai zijn paard via zijn gedachten had geroepen.

Asuka keek beide mannen aan, en ze glimlacht dan naar haar redder. Ze keek dan kort in het rond, en opeens zag ze het zwarte paard van Aigaithis en het grijze paard van Judai. Ze hield beide mannen toch maar in het oog, aangezien ze wist hoe Judai kon zijn. Daarna rekt ze zich kort even uit, en ze liep op het paard van Judai af. "Dag mooie jongen." Zei Asuka zachtjes tegen het paard, en ze gaf hem dan een lief kusje op de snuit.

Ineens waren er andere hoeven te hren dan enkel die van Hunter of het grijze paard van de jongen die zich had voorgestelt als Judai. Aigaithis keek op en zag tot zijn ergenis wiede ruiter was. Niemand anders dan Delaija, een man die Aigaithis op het moment helemaal niet kon geruiken. Zeker niet zolang Judai hier nog was. Delaija stopte vlak voor Aigaithis. De zwarte hengst van Aigaithis schraapte even met een alerte blik met een hoef over de grond. ''Wat wil je Delaija?'' vroeg Aigaithis vijhandig aan de man. Delaija liet zijn blik even over de andere twee gaan maar zag niet dat het ridders waren. Daarna richtte hij zich op Aigaithis. ''Ik heb een kleine opdracht voor je'' ze hij met een kille grijns. Hij gaf Aigaithis een stuk perkament. ''Naam?'' vroeg Aigaithis direct maar ield Judai vanuit zijn ooghoeken in de gaten. ''Mary Selvas'' zei Delaija enkel. Hij keerde zijn paard al om en wou weggaloperen maar hield zijn paard nog even in. ''Aigaithis, gebruik een zilveren punt. En laat niemand merken dat je er was'' zei hij waarna hij weggalopeerde. Aigaithis keek hem na en borg het perkament met zijn opdracht vlug weg. Hij keek even naar Asuka en Judai en richtte zich toen op Hunter.

Judai zijn ogen waren op Aigaithis gericht en merkte even niet dat Asuka naar Torn Stride ging. De oren van het paard gingen naar voren toen hij de woorden van Asuka hoorde. Het dier kende Asuka nog wel en brieste even waarna het zachtjes hinnikte. Judai hoorde het en keek vanuit zijn ooghoeken naar Asuka en Torn Stride. Hij glimlachtte even lichtjes maar zijn ogen stonden al snel weer gericht op Aigaithis toen er een andere man op een zwart paard verscheen en met Aigaithis begon te praten. Judai hoorde lichtjes wat ze zeiden. Judai snoof even en begon nu helemaal een raar gevoel over Aigaithis te krijgen. Die Aigaithis was niet zomaar een mens, en Judai vertrouwde hem dan ook totaal niet. Blijkbaar mocht Asuka hem wel na wat hij toen straks had gezien.

Aigaithis pakte een zwart lint en bond zijn lange rode lokken ermee vast. Hij keek even naar Asuka. ''Ik ga. Ik heb nog werk liggen'' zei hij daarna tegen haar. Hij stapte op zijn paard. Hunter steigerde en draaide zo om. Daarna galopeerde Aigaithis weg gevolgd door de havik.

Asuka aaide de hengst voorzichtig, en ze keek dan om naar Aigaithis. Ze had niet eens gemerkt dat er een man gekomen was, en ze keek dan naar Judai. Dan richt ze haar blik op de hengst, en ze gaf deze een kusje op zijn snuit. "Wat ben je toch een lieverdje." Zei Asuka dan fluisterend tegen de hengst, en ze grinnikt heel even kort.