Eenzaam wandelen

Fye voelde zichzelf een beetje eenzaam, ze besloot dan maar om wat te gaan wandelen door het woud. Ze hoorde ineens wat, daarna liep ze meteen op het geluid af. Toen ze bij het geluid aangekomen was zag ze dat er wat aan een boom was vastgebonden. Ze besloot maar om het meteen los te maken, zodat het zoveel lawaai niet meer maakte. Ineens begon het haar te likken, daar bekeek ze het eens. Het was iets kleins en het kwipselte steeds maar met zijn staart. Na een tijdje wist ze het, het was een hondje. Ze dacht na wat ze met hem ging doen, maar voorlopig nam ze hem maar mee en liepen ze iets dieper het woud in. Toen draaide ze zichzelf om en zag ze iemand ineens achter haar. Ze hield intussen het hondje in haar armen stevig vast, die ineens begon te blaffen.

Mudly was aan het lopen in het bos. Hij had zijn handen in zijn zakken en keek wat naar de grond. Hij schopte een steentje weg en keek rond. Hij hoorde geluid. Op het moment dat het geluid vervaagde liep hij verder. Ineens hoorde hij geblaf achter zich en draaide zich om. Zijn pupillen verwijde zich en hij slikte even. Hij keek weg en balde achter zijn rug een vuist om de spanning wat meer te verdragen. "Sorry als ik u had laten schrikken." zei hij. Hij had veel vrouwen gezien maar deze had iets. Maar wat?

Fye hoorde ineens hem tegen haar spreken, en ze keek hem dan maar gewoon aan. "Het geeft niks." zei ze dan maar, ze was niet echt geschrokken. "Ik ben Fye, en jij bent?" begon ze dan maar, terwijl ze hem aan keek. Ze had nog steeds het hondje stevig in haar armen vast, die intussen al is gestopt met blaffen. "Weet jij misschien van wie deze hondje is?" vroeg ze hem dan bezorgd, terwijl ze ineens begon rond te kijken in het woud.

Mudly keek haar aan en slikte even. Ze zag er naar zijn menig beeldschoon uit. Hij keek haar aan en merkte dat ze zich voorstelde. Hij glimlachte. "Mijn naam is Mudly..." zei hij. Hij keek naar het hondje en aaide het even over zijn bolletje. "Nee...dat weet ik niet..." zei hij. Hij had Sira in de stallen gelaten. Hij keek even naar Fye. "Aangenaam Fye." zei hij. Hij glimlachte. "Was je ook uit voor een wandeling..." vroeg hij en keek haar even aan hij glimlachte naar haar en wachte geduldig af op een antwoord.

"Ook aagenaam Mudly." zei Fye tegen hem toen hij zichzelf ook had voorgesteld aan haar. Daarna keek ook ze hem ook aan, zonder dat ze het wist gaf ze hem ineens maar een kusje op zijn wang. Fye wachtte dan af, wat zijn reactie erop was en ze keek hem alweer aan. "Ja ik was ook uit voor een wandeling, jij dus ook zo te zien." antwoordde Fye maar alweer op zijn vragen, ze zag dat hij geduldig aan het wachten was voor antwoord.

Mudly keek haar aan en glimlachte ineens kreeg hij een kusje op zijn wang en hij glimlachte. Hij had op school ook vaak de beste resultaten...en dat was niet alleen met de lesstof. Hij keek haar aan en keek rond. "Wilt u dan eeen wandeling samen met mij maken..." zei hij deftig en grinnikte even. Hij keek rond en glimlachte. Hij hoorde zachtjes een stem uit de bolvormige tas waarin een bol zat die van zijn familie kwam. Het zei iets wat hij niet helemaal verstond en volgde maar hij hoorde het wel.

Fye keek hem ook terug aan, nadat ze hem een kusje op zijn wang had gegeven. "Ja wil wel een wandeling maken samen met jou." antwoordde ze ineens op hem, terwijl ze hem nog steeds aankeek. Wachtend keek ze nu rond totdat hij terug antwoord zou geven, nog steeds met een hondje in haar armen. "Weet jij misschien een naam voor dit hondje hier?" vroeg ze dan maar opeens, terwijl ze ernaar keek.