Asuka's huis

Asuka was ondertussen langs de steeg heen naar huis gelopen, en ze zucht dan ook heel even diep. Voor kort dacht ze na over het feit dat ze Aigaithis gezoend had, en ze schud dan ook haar hoofd heel even kort. Daarna merkte ze dat haar huis niet ver meer was, maar ze liep wel in een erg rustig tempo naar daar. Toch kon ze het niet laten om rond te kijken, en na een tijdje stopte ze voor haar deur. Ze had nogal erg veel honger, en dus besloot ze om wat klaar te maken. Niet dat ze zoveel in huis had ofzo, maargoed ze deed kalm de voordeur open om vervolgens dan naar binnen te stappen. Even dacht ze na, en besloot om wat brood te eten. Daarna liet ze zich op de bank vallen, en ze sloot haar ogen voor kort. Ze dacht de hele tijd aan die kus, maar ze wist dat dit niets had voorgesteld in haar ogen.

Hunter liep rustig in stapvoets door de straten. Aigaithis was opweg naar zijn eigen huis die hier ook in de buurt stond. Even dacht hij Asuka te zien maar negeerde dat. Hij moest nog twee straten door voor hij bij zijn eigen huis was. Maar nu Alec wist wie hij was betwijfelde Aigaithis of hij dat huis nog lang kon behouden.

Asuka's merrie Amfilia liep in het rond, en ze kwam dan aan bij de straten. Ze hinnikte heel even luidkeels, en Asuka schrok er dan ook heel even van. Ze stond op om te kijken wat er was met haar, en ze deed dan de deur open. De merrie liep als een vrolijk veulen naar haar toe, waardoor Asuka even in de lach schoot om haar merrie. "Amfilia je bent een gekke meid weet je dat." Zei Asuka dan tegen haar, en ze gaf het paard een stukje brood. In de verte zag ze kort een gedaante lopen, maar ze kon niet echt zien wie dat was. "Ga maar naar de weide Amfilia." Zei ze zachtjes tegen haar merrie, en de merrie liep dan gewoon weer weg. Asuka keek nog even naar de gedaante, maar daarna liep ze gewoon naar binnen.

Hunter begon hoog te steigeren van Amfilia`s gehinnik. Hij hinnikte zelf luidkeels terug en brieste. Doordat Hunter zo hoog aan het steigeren was viel Aigaithis van zijn rug af. Hij wreef even over zijn achterhoofd en trok Hunter aan zijn teugels weer naar beneden. ''Moest je weer eens de sterke macho uithangen?'' gromde hij hem kwaad toe. Daarna liep hij verder nu met Hunter vasthoudend aan de teugels.

Asuka had haar deur nog open gelaten, en ze geeuwde heel even kort. Ze moest toegeven dat ze wat moe was, maar dan nog sliep ze nooit lang. Vaak sliep ze maar een uurtje, en dan ging ze er al op uit om vanalles te gaan doen. Amfilia liep de hengst voorbij, en ze ging wat op uitstap. Ze was namelijk geen gevangen paard, aangezien ze gewoon een wilde merrie was. Even keek ze naar de hengst, maar dan rende ze gewoon weg. Asuka keek even in het rond, en ze wilde dan net de deur dicht doen. Toch was ze niet zeker wie die gedaante was, maar ze sloot dan gewoon de deur weer. Ze liep naar haar zwaard toe, en ze nam deze dan gewoon mee. Rustig liep ze naar buiten, en ze ging aan haar voordeur wat oefenen. Dit was ook om te zien waar haar merrie naartoe was gegaan, en ze glimlacht heel even kort. Haar buren zeiden gedag tegen haar, en ze knikt dan vriendelijk naar hen.