De witte zaal

Alec liep door de witte zaal en keek rustig rond. Hij knikte kalm naar de meiden die aan het poetsen waren. De generalen die hem voorbij liepen en de ridders die over al wat verdeeld stonden. Hij liep naar een raam en leunde op de reling. Hij keek naar buiten en zuchte even. Achter hem hong het schilderij van hem zijn ouders zijn broer en zijn zus. Maar die had hij een tijd niet meer gezien door zijn reis naar het andere koningkrijk.

Een dame van 25 jaar liep wat rond in het kasteel, maar dit deed ze enkel omdat het haar taak was. Even zucht ze heel diep, en ze keek dan wat in het rond. Om eerlijk te zijn was ze wel een keer verliefd geworden op een prins, maar nooit is er iemand die erachter kwam. Rustig liep de dame gewoon verder, en ze keek dan naar de andere ridders die er waren. Zoals gewoonlijk zaten de mannelijke ridders te fluiten, maar zelfs dat negeerde deze dame. In de verte zag ze plots de prins staan, waarna ze dan rustig op hem afliep. "Goedendag heer." Zei Asuka zachtjes tegen hem, en ze ging kalmpjes naast hem staan. Voor kort kon je een glimlach zien, maar deze verdween dan ook gewoon.

"Hallo Asuka"zei hij vriendelijk. Hij draaide zich naar haar toe en glimlachte eventjes. "En wat heb jij al die tijd gedaan toen ik in het andere koningkrijk zat"vroeg hij aan haar. "En noem me maar gewoon Alec"zei hij. Hij keek even naar buiten en zag vele mensen lopen en naar de lucht staren. "Er is onweer op komst"zei hij even pijnzend.

Asuka keek hem rustig aan, en ze hoorde dan zijn vraag. "Niets bijzonders, de taken die ik zowat elke dag wel doe. Soms help ik de stalknechten om Amfilia in de stal te krijgen, want ze moet hen niet." Zei Asuka zachtjes tegen hem, en ze keek hem dan aan. "Met alle respect heer noem ik je niet bij je naam omdat het niet hoort als ridder." Zei ze dan rustig tegen hem, waarna ze zich dan heel even kort uitstrekt. Ook zij merkte dat er onweer op komst was, en meestal ging zij op dat moment naar buiten. Ze grinnikt dan ook heel even kort, aangezien ze wel vaker met onweer buiten zat.

"Ik zou het apreciëren maar als je het niet wilt,is het ook goed"zei hij tegen haar. "Wat is er hier trouwens gebeurt"vroeg hij aan haar. Hij wou eigenlijk naar buiten het woud ofzo in.
Hij wou naar Impa om te praten maar dat merkte je niet aan hem. Hij geeuwde even en keek rustig naar buiten naar de grijze stapelwolken.

"Mij werd er altijd geleerd om de koning/koningin en prins/prinses niet met de naam aan te spreken." Zei Asuka dan rustig tegen hem, en ze keek hem even kort aan. "Een paar dieven waren hier, maar ze zijn dan weer weggegaan. Een ridder was gewond maar nu weer genezen, agh gewoon de meest saaie dingen gebeuren hier. Met onweer zaten iedereen binnen niets te doen, en zoals altijd fluiten ze naar me ookal negeer ik het." Zei ze dan met een diepe zucht, waarna ze dan opeens Amfilia opmerkte. Blijkbaar had de merrie dezelfde gedachten, en ze grinnikt dan heel even kort. "Maargoed ik denk dat ik zo naar buiten ga om eens heerlijk in het onweer te gaan rondlopen met dat gekke paard van me." Zei ze dan met een grinnikje, en ze keek hem heel even van topt tot teen aan.

"Ik zie je gauw Asuka"zei hij tegen haar en gaf haar een schouder klopje. Desperado paradeerde vrolijk rond in de regen en brieste naar elke stalknecht die er ook maar dicht bij was. Alec liep zelf ook weg maar liep naar de bossen. Hij was daar graag nu.

Asuka lette niet echt op het schouderklopje, en ze knikt heel even kort naar hem. Daarna verdween ze gewoon uit het zicht, en ze keek dan wat naar de ridders die zaten te fluiten. "Ik zou maar oppassen als ik jullie was." Zei ze op een norse toon, waarna ze dan gewoon verdween uit het kasteel. Ze haatte bijna alle ridders die haar lastig vielen, maargoed ze rende dan naar buiten. Ze sprong behendig op haar paard, en ze liep dan gewoon weg.