Problemen...

Melissa reed door het moeras. Ze was de verkeerde weg ingegaan. "Nee he" zei ze toen ze het moeras zag. Witnait hinnikte en wilde niet verder. "We moeten hierdoor" zei Melissa zuchtend De merrie liep door en zat opeens vast. Ze begon schril te hinniken en trekken. Melissa schrok en steeg af. Haar kleed al meteen erg modderig. Ze pakte de teugels en trok zo hard ze kon. Ze hoorde toen iets en 3 jongens kwamen. "Zozo is dat niet prinses Melissa?" vroeg eentje grijnzend. Mleissa schrok. "Jullie weer!" gromde ze naar hun. Een jongen greep haar en gooide haar op de grond zodat de andere op haar kon zitten. Eentje hield haar merrie vast die nog steeds niet los was en erg wild werd. Melissa schrok. "Ga van me af!" riep ze kwaad. De jongen bleef zitten. "Eerst wil ik al je geld en als je kostbare spullen" zei hij met een valse grijns. Witnait hinnikte in paniek en zakte steeds verder. De jongen deed niets en hield haar alleen vast. Melissa keek bangf toe. "Help haar please!" riep ze. Ze wilde haar merrie niet kwijt...

Ineens kwam er een zwarte hengst uit de bosjes gegallopeerd het zakte iets door bij de modder maar niet ver. De zwarte hengst trapte met zijn zwarte en krachtige hoeven tegen de jongen die bij Witnait stond en de jongen viel kreunend in de modder. Opeens rende een schim uit de bosjes en duwde de andere jongen van Melissa af.

Ineens stond een lange jongen met donker bruin haar daar. Het was Seto en hij had de jongen die op Malissa had gezeten bij zijn nek vast. Seto drukte de jongen ruw tegen een boom aan en haalde zijn mes tevoorschijn. Zonder na te denken drukte hij het mes in de maag van de jongen en de jongen kromp ineen toen Seto het mes weer uit zijn maag haalde en hem los liet. De andere jongen die ook gewoon stond stormde op Seto af klaar om hem te slaan maar Seto ontweek hem en beukte hem ruw tegen de boom aan. De jongen viel boven op de andere en ze bleven alletwee bewusteloos liggen. Seto keek toen scherp naar Witnait en ging voorzichtig op haar af. Hij lette goed op de plekken waar hij ging staan. ''sst rustig maar..'' zei hij op een sussende toon. Want dat Witnait in paniek raakte was wel het laatste wat hij kon gebruiken.

Melissa schrok en bleef even liggen maar stond snel op. Ze keek toe naar alles wat gebeurde en bleef zwijgend staan. Was dat nou..? Witnait hinnikte bang en zag dat Seto naar haar toe kwam. Hij wilde haar vast helpen! Ze werd rustiger van zijn gesus en spitste haar oortjes. Ze probeerde haar benen uit de modder te trekken.

Seto merkte niet dat Melissa al weer was op gestaan en hem had gezien. Zijn hele concentratie was op Witnait gericht. Hij keek even naar hoever Witnait in was gezakt en liep naar Makiba toe. Hij haalde een touw uit zijn zadeltas en bond het ene uiteinde aan het zadel van Makiba vast. Daarna liep hij weer voorzichtig op Witnait af en maakte hij onder tussen sussende geluidjes. Hij maakte het touw daarna voorzichtig om Witnait haar hals vast en liep terug naar Makiba. ''kom op jongen'' zei Seto en hij pakte de teugels van Makiba vast en begon te lopen. Het touw werdt strakker en dus begon het ook meer aan Witnait te trekken. Hopelijk zou Witnait zelf ook moeite doen om eruit te komen, maar dan had ze nu teminste wat hulp.

Melissa keek toe en zweeg. Ze wist niet wat doen. Als ze Witnait probeerde te helpen zou ze zelf in gevaar zijn. "Kom op meid!" steunde ze de merrie toe. Wiotnait schrok even en gooide onrustig haar hoofd omhoog en hoorde haar eigenaar. Ze briesde en begon te lopen. Ze trko aan haar benen en gaf een bok. Ze sprong naar voren en raakte eindelijk uit de modder. Melissa rende erheen en maakte haar los. Ze liep met het touw naar Seto toe. "Bedankt" zei ze stil.

Seto liet Makiba meer naar voren lopen en keek even achter zich. Hij zag hoe Witnait begon mee te werken en hoorde ineens een stem. Hij zag dat het Melissa was en hij glimlachtte lichtjes. Dat moest Witnait wel aanmoedigende en hij liet Makiba verder stappen. Na een tijdje merkte hij dat Witnait bevrijd was aan de modder en hij maakte het touw ook los van het zadel. Hij pakte het andere stuk van het touw aan van Melissa en borg het terug op in zijn zadeltas. Hij keek naar Melissa en hoorde wat ze zei. ''geen dank hoor'' antwoorde hij rustig. ''Ik moest toch iets terug doen aangezien jij mij toen straks muntstukken had gegeven'' zei hij rustig tegen haar.

Melissa gaf Witnait een klopje die een bries gaf. "Oh dat" zei ze rustig. "Ach het waren maar munstukken" zei ze glimlachent. Witnait briesde en keek rond en dan naar de twee. Ze was niet meer zo mooi wit als ervoor net als het kleed van Melissa maar dat boeide hun, neits.

Seto keek van haar naar Witnait en weer terug. Hij luisterde naar haar woorden en haalde zijn schouders even op. ''jij kan het niets noemen maar ik vond het toch wel wat'' zei Seto tegen haar en glimlachtte vaagjes naar haar. Hij klopte Makiba even op zijn hals als teken dat hij zijn werk goed had gedaan. Makiba brieste een keer en keek achterom naar Witnait en Melissa. Hij stampte even met zijn hoef op de grond en hinnikte zachtjes.

Melissa hield Witnait vast en keek kort naar haar vuile kleed. Ze zuchtte even en keek weer naar Seto. Hij was best knap maar ze lette even niet meer op. Witnait keek ook even naar Makiba en briesde. Ze hield haar nek laag en snoof zacht.

Seto keek weer naar Melissa en zijn ogen gleden even over haar heen. Ze was nu natuurlijk wat vies maarja, dat had je zowiezo in zo'n moeras als dit. Seto keek even naar zijn laarzen en broek die ook lichtjes vies waren. Hij zuchtte even en keek Melissa weer aan. Hij zag hoe ze naar hem bleef kijken en hij fronste zijn wenkbrauwen even. ''is er iets?'' vroeg hij.

Melissa schrok even en keek hem aan. "Oh nee hoor" zei ze snel. Ze keek snelm weer naar Witnait en aaide de merrie over haar witte hals. Witnait briesde en had het door. Ze hinnikte en duwde Melissa naar Seto XD

Seto keek even in het rond en hoorde wat Melissa zei. ''oke dan'' zei hij rustig en keek even richting Makiba die met zijn zij tegen Seto ging staan. Ineens voelde Seto iets tegen zich aan en keek verbaasd op. Hij zag hoe Witnait Melissa tegen hem aan had geduwd en wou achteruit stappen maar Makiba stond nog tegen hem aan. Makiba hinnikte alsof hij dit allemaal maar gepland had met Witnait.

Melissa schrok en botste dudielijk tegen hem aan. Ze voelde de neus van Witnait tegen haar rug en stond tegen Seto aan. Ze slikte en keek hem aan. Witnait stond achter haar zodat ze echt tegen hem aan stond en hinnikte.

Makiba zwaaide met zijn hals en hinnikte even naar Witnait. De hengst had hier duidelijk lol in, om zijn baasje zo te plagen. Seto keek naar Melissa en wist eigenlijk even niet wat hij moest zeggen. ''eh sorry hoor, ik denk dat onze paarden gewoon zin hebben in wat lol..'' zei hij maar en glimlachtte even vaagjes. Hij werd lichtjes warm van binnen, dat kwam vooral omdat er nu zomaar een meisje tegen hem aan stond en hij dat nog nooit eerder had gehad. Hij had dan ook het gevoel dat hij rood zou worden en hij schudde even met zijn hoofd.

Melissa keek hem aan en slikte even. Ze begon hevig te blozen en keek hem stil aan. Ze voelde vlinders, ja dat voelde ze xduidelijk. Witnait hinnikte terug naar Makiba en briesde. Ze keek de hele tijd naqar de zwarte hengst. Melissa zweeg weer...

Seto keek naar Melissa en zag dat ze rood werd. Hij keek weg en duwde met veel moeite Makiba wat naar achteren. Hij had nu weer wat ruimte en hij liep een stukje verder. Hij keek even omzich heen naar het moeras en snoof. Het stonk er eigenlijk bestwel. ''ik denk dat ik maar ergens anders heen ga, of wil je ook mee?'' vroeg Seto en keek weer naar Melissa. Misschien was wat gezelschap niet zo verkeerd.

Melissa keek hem aan en knikte mar. "Is goed" zei ze zacht en steeg snel op. Witnait briesde en liep rustig naar de hengst Ze keek hem aan en briesde. Ze zwiepte sexy met haar staart, meer uitdagend natuurlijk XD

Seto volgde haar even met zijn ogen en steeg toen ook op. Makiba keek droog naar de merrie en legde zijn oren in zijn nek. Hij snoof een keer, als waarschuwing dat ze nu moest ophouden. Hij hief zijn hoofd daarna arrogant op en Seto liet hem stappen. ''waar zullen we heen gaan?'' vroeg Seto aan Melissa terwijl hij Makiba nog steeds liet stappen.

Melissa keek hem aan. "Maakt niets uit hoor" zei ze rustig terwijl ze Witnait aandreef. Witnait snoof en liep rustiger dan daarnet verder. Ze keek soms even opzij naar de hengst naast haar.

Seto keek even droog naar haar. ''zeg ik ken het hier ook niet hoor, dus noem gewoon een plek, mij maakt het totaal niet uit, alles beter dan hier iniedergeval'' zei hij tegen haar. Makiba zag de merrie naar hem kijken en keek gewoon weg. De hengst liep nog steeds met zijn nek recht en liep dus eigenlijk bestwel elegant.

Melissa keek hem aan en grinnikte even. "Tuurlijk omdat ik een prinses ben ken ik alles" zei ze grijnzend. Ze dreef haar merrie meteen aan die nog even naar de elegante hengst keek en vooruit ging. Melissa zette de merrie in galop. Witnait begon te crossen en lette neit meer op de anderen...