Walking, Ambushed and Wounded

Het was avond toen Asuka rondliep in het woud, en dit keer was ze zonder haar merrie gaan wandelen. Met rustige en korte passen liep ze in het rond, en toch had ze voor de zekerheid haar zwaard wel meegenomen. Er was veel geluid in het bos, maar dat was deels ook door nachtdieren. Iets wat ze op dit moment niet wist was dat er dieven in het woud waren, en ze liep gewoon kalmpjes door. Haar ogen voorzich gericht, en ze was het wel gewoon om in de nacht rond te gaan wandelen. Tot ze op een kort moment diep in het woud omsingeld was, en ze schrok er dan ook even van. Ze trok haar zwaard om zichzelf te verdedigen, maar toch werd haar zwaard algauw weggeslagen. Ze slikte heel even kort, maar ze hield zich gewoon kalm. Opeens uit het niets ging er een zwaard door haar lichaam, en ze gilde het zowat uit van de pijn. Ze viel neer op de grond, en ze verloor veel bloed. Dit had ze niet verwacht dat dit ging gebeuren, en ze keek dan naar de dieven met een lege blik in de ogen.

Alec schoot uit de bossen met getrokken zwaard en nam de dingens die ze vasthadden weg en legde ze neer. Hij keek hun kwaad aan en ze liepen gelijk weg. Toen knielde hij neer en legde zijn hand op de wonden. Hij scheurde iets van zijn vest af en knoopte de wonden na dat hij ze proper had gemaakt. Hij nam ook wat water en goot dat over het hoofd van haar.
"Komop Azura,kom bij"zei hij tegen haar. Zijn hand lag nog steeds op de wonde ale op het doek dat er om zat.

Asuka lag daar nog steeds, en ze had haar ogen wijd open. Ze hoorde wel vanalles, maar ze leek wel wat bewusteloos. De pijn in haar buik was te erg, en er was al veel bloed verloren. Ze hoorde dan de woorden van Alec, maar antwoorden kon ze niet. Nee, ze had niet verwacht dat hij hier in de buurt was, en wat er ook met haar ging gebeuren het kon haar niet schelen. Ze voelde de druk op haar wonde, en ook het water op haar gezicht. Ze hoest dan ook wat bloed uit, en ze kwam langzaam aan wat bij.

Het bloed deerde hem weinig als dat op hem viel. Hij keek haar aan en zuchte even. "Ik dacht even,dat je naar boven ging"zei hij tegen haar. Hij veegde zijn hande af aan de grond.
"Ik heb de meeste van je spullen kunnen redden"zei hij tegen haar. Ze lagen allemal op een stapel naast haar.

"Ik had moeten opletten." Zei Asuka dan al hoestend, en ze keek dan naar haar spullen. Voor haar waren haar spullen niet echt belangrijk, maar haar leven was vele belangrijker dan dat. Ze keek hem doelloos aan, en ze voelde een hevige pijn in haar buik. Ze kreunde dan ook van de pijn, en ze sloot haar ogen dan kalm.

"Ik breng je naar het kasteel"zei hij tegen haar. Hij floot op zijn vingers e Desperado kwam aan. Hij tilde Azura op en legde hem op Desperado. De belangrijkste spullen haalde hij eruit. En legde die in de zak aan de flank van Desperado. Toen klom hij op het paard en draafde naar het kasteel.

(Ik maak topic)

Asuka keek hem aan, en ze hoorde dan zijn woorden. Ze hoorde dan hoefgetrappel, en ze voelde hoe ze werd opgetild. Ze liet het maar toe, en ze keek dan naar haar zwaard. "Mijn zwaard ik wil mijn zwaard." Zei Asuka dan zachtjes tegen hem, en voor dat ze het echt wist was ze opeens bewusteloos gevallen.

(Ok is goed.)